Het verhaal van Irene

Onder het kopje 'Ervaringen' vragen we cliënten van Het Behouden Huys naar hun persoonlijke verhaal. Dit keer het verhaal van Irene. Ze verloor op jonge leeftijd haar beide ouders aan kanker.

In de zomer van 2018 merkte ik dat het niet goed met ging. Dit was ruim een jaar na het overlijden van mijn moeder. Ik voelde me down, had nergens zin in, had veel hoofdpijn, was moe en vermeed zoveel mogelijk sociale contacten. Dit gevoel herkende ik van een aantal jaren eerder, toen ik in 2015 een half jaar noodgedwongen thuis heb gezeten. Hoewel ik eerst dacht dat het aan mijn drukke leventje lag, kwam ik er achter dat het een verlaat rouwproces was. Dit was 20 jaar na het overlijden van mijn vader, die op 43-jarige leeftijd (ik was 11 jaar) overleed aan de ziekte van Kahler. Ik heb toen via Tietia Liese van verlaatverdriet.nu een workshop gevolgd en ben er ‘vol ingedoken’ en door alle processen heen gegaan.

Wie kon mij helpen bij rouw en kanker?

Toen ik na dit proces weer bijna volledig aan het werk ging, werd mijn moeder ziek. De prognoses waren al heel snel slecht en ze overleed na een heftig ziekteproces in mei 2017 aan slokdarmkanker. Ik herkende de rouwgevoelens nu veel eerder door mijn proces in 2015. Ik besefte, mede door mijn vriend, dat ik op tijd hulp moest zoeken om niet weer uit te vallen. Maar ja, waar konden ze mij helpen op het gebied van rouw in combinatie met mijn ‘kankerervaring’? Alvorens ik naar de huisarts ging, was ik op onderzoek uit gegaan zodat ik zelf een voorstel kon doen. Een hele begripvolle huisarts reageerde uiterst positief op mijn voorstel voor een doorverwijzing naar het Behouden Huys en schreef een verwijsbrief.

‘Wat ben ik dankbaar dat ik als nabestaande bij het Behouden Huys terecht kon’

Het belletje kwam al redelijk snel van de baliemedewerkster van Het Behouden Huys en ik kon op intake komen bij Dorine. Een fijn gesprek met vooral heel veel tranen. Een moment dat alles blijkbaar in één keer los kwam. Dorine had al gauw in de gaten dat het niet oké was, stelde een diagnose vast (PTSS met somberheid én overbelasting) en deed bij de volgende afspraak een voorstel voor behandeling. Mijn wens, dat ik bij haar in behandeling kon blijven, werd gehonoreerd en vele fijne en open gesprekken volgden.

'Ik was bang dat ik een buitenstaander zou zijn als niet-kankerpatiënt'

Naast de psychologische gesprekken werd ook lichaamsgerichte therapie aangeraden. Na een aantal sessies had ik daar niet zo’n goed gevoel bij dus daar ben ik mee gestopt. Wel deed ik mee met de mindfulnessgroep. Hoewel ik dat heel spannend vond; mindfulness was nieuw voor me en ik was bang dat ik een buitenstaander zou zijn als niet-kankerpatiënt, heb ik toch de stap gezet. De zorgen waren onterecht, omdat er meer naasten meededen aan de groep. 35% van de cliënten van Het Behouden Huys bestaat uit naasten. Het waren hele fijne wekelijkse bijeenkomsten met prachtige mensen met een eigen verhaal, waarin ik zelf vooral tot ontdekking ben gekomen dat luisteren naar je lichaam nog veel belangrijker is dan dat ik dacht. Ook de stiltemomenten hebben veel met me gedaan. Een prachtige ervaring dus onder leiding van Barbara. Zeker een aanrader als je terug wilt naar je eigen gevoel en emoties (hoe moeilijk en confronterend dat ook is). Deze groepstherapie liep gelijk aan het proces met Dorine. Een fijne combinatie zodat ik mijn ervaringen kon delen tijdens mijn gesprekken. Wat heeft Dorine mij geholpen met inzichten ten aanzien van gezinssystemen, emotionele verwaarlozing, grenzen aangeven, voor mezelf opkomen, voorwaardelijke en onvoorwaardelijke liefde, gevolgen van jong ouderverlies, bespreekbaar maken van mijn eigen gevoelens en emoties en mezelf niet meer zo wegcijferen. Ik ben nu beter in staat om voor mezelf (en mijn relatie) te kiezen, bepaalde zaken te prioriteren en ik probeer me minder aan te trekken van wat anderen van mijn keuzes vinden, hoewel ik dat ook nog moeilijk blijf vinden. Het heeft mij ook geholpen dat mijn vriend één keer is aangesloten bij een gesprek. Dit heeft voor alle 3 partijen ook weer andere, nieuwe en waardevolle inzichten opgeleverd.

"Het is en blijft voor mijn gevoel onvoorstelbaar wat voor invloed (jong) ouderverlies op de rest van je leven heeft. Als je dit niet mee hebt gemaakt is dat ook niet voor te stellen. Ik blijf het dan soms ook nog een eenzaam proces vinden. Maar door de hulp van Het Behouden Huys kan ik daar nu wel beter mijn weg in vinden."

Inmiddels heb ik de therapie afgerond. Gelukkig kon ik Dorine toen persoonlijk bedanken en heb ik Het Behouden Huys een aantal boeken geschonken over Verlaat Verdriet, in de hoop dat er meer mensen geholpen kunnen worden in dit proces. Afronden voelde erg dubbel, dit vanwege het feit dat mijn vriend en ik (inmiddels 7,5 maand) in blijde verwachting zijn. Vooral dankbaarheid omdat we hebben ervaren dat zwanger worden niet vanzelfsprekend is. Ook een dubbel gevoel omdat ik/wij dit niet kunnen delen met mijn ouders en ook de moeder van mijn vriend is veel te jong overleden. Het is dus afwachten hoe ik daar op reageer als straks de kleine er is. Gelukkig heeft Dorine aangegeven dat ik altijd nog aan de bel mag trekken om te kijken of Het Behouden Huys dan nog iets voor me kan betekenen. Met deze toezegging heb ik vol vertrouwen een punt achter de therapie gezet en kijk ik enorm dankbaar terug op de tijd die ik daar gehad heb en wat ik daar allemaal uit meegenomen heb.

Boeken doneren

Irene doneerde drie boeken voor onze eigen bibliotheek om andere clienten te helpen. Wil je ook helpen en een boek doneren? Dat kan hier.

Jouw eigen verhaal vertellen?

Wil je jouw eigen verhaal vertellen? Neem dan contact op met Aafke Veninga via 050-4062400 of aveninga@behoudenhuys.nl